SPAWOZDANIE ZA ROK PAŃSKI 2023

   Rok kalendarzowy 2023 dobiegł końca dwa tygodnie temu. Dobiegła końca też kolęda. Stąd okazja do podsumowań i refleksji…

   Dziecko się cieszy, gdy kończy się rok, bo będzie o rok starsze i mądrzejsze i więcej będzie znaczyć u starszych…

   My starsi mówimy:  że upływa szybko życie, jak potok płynie czas, za rok, za dzień, za chwilę razem nie będzie nas…

   Niektórzy mówią, i niech przeminie jak najprędzej, i nie będę go żałował, bo dla mnie był zbyt gorzki…

   Wielu powie: koniec roku - to czas wspomnień, refleksji, bilansowania osiągnieć i strat. Koniec roku zawsze ma zadziwiającą moc wywoływania wspomnień. Wracamy myślą w przeszłość. Z przyjemnością przywołujemy w pamięci chwile radosne, miłe, w których serce tętniło szczęściem. Ale wspominamy i zdarzenia przykre, bolesne. Mówimy: czas szybko biegnie i życie przemija!  „Zegar bije, czas ucieka, śmierć się zbliża, wieczność czeka”. Śliczny kwiat róży też przekwita, więdnie i opada z liści. Słusznie mówimy: wszystko dziś kwitnie - a jutro zniknie. Gdy tę prawdę zgłębiamy, to ogarniają nas czarne myśli. Odczuwamy własną  niemoc i pustkę życia ziemskiego. I budzi się w duszy tęsknota za czymś głębszym i stałym, nieprzemijającym. Nasza wiara zwraca się ku wieczności. „ Prócz duszy i Boga wszystko minie na ziemi” mówi Mickiewicz. Wśród zamętów tego świata, niewzruszenie trwa tylko wieczny Bóg.

   Mówimy: świat jest widownią różnych kataklizmów dziejowych, krwawych konfliktów, przemian społecznych i politycznych. To wszystko przemija, jak wicher, jak burza.        Kiedyś i nas nie będzie, zejdziemy ze sceny życia. Będzie jednak żyła nasza nieśmiertelna dusza, pozostaną nasze czyny, one są  zapisane w księdze naszego życia, one zadecydują o naszej przyszłości pozagrobowej. 

  Z myślą o tej prawdzie posłuchajmy wypowiedzi wielkich ludzi. Michał Anioł, geniusz epoki Odrodzenia, po dziewięćdziesięciu latach pracowitego i owocnego życia, na dwa dni przed śmiercią powiedział: „Tylko dwóch rzeczy żałuję: że nie pracowałem pilniej nad zbawieniem swojej duszy, i że muszę umrzeć, stojąc u progu sztuki”. A święty papież Jan XXIII zapisał w swoim pamiętniku: „chciałbym cofnąć swoje życie, by uczynić je lepszym”.

      I my pamietajmy, że właściwie istnieją tylko dwie rzeczywistości - wieczny Bóg i dusza nieśmiertelna. Ważniejsze jest to, co dzieje się w nas, niż wokół nas. Wartość ma tylko to, co do Boga zmierza i co nas z Bogiem łączy. Ta myśl powinna stanowić bodziec i zachętę do większej troski o duszę. Pielęgnujmy w naszej duszy obraz Boży, ubogacajmy duszę dobrymi uczynkami, bo tylko w ten sposób dojdziemy do oglądania Boga w niebie.

     Dobry zwyczaj, obowiązujący od stuleci, czyni z końca roku kalendarzowego szczególnie sposobną chwilę dla podsumowania przeszłości. Cały świat dokonuje w tych dniach swoistego bilansu. Przywódcy państw, dyrektorzy różnych instutucji podsumowują sprawy całego roku, robią sprawozdania, sporządzają wykazy, składają zeznania, pokazują osiągnięcia, zaniedbania i straty.

     Spójrzmy uważnym okiem na teren naszej parafii. Księgi metrykalne zanotowały: urodziło się i zostało ochrzczonych w 2023 roku w naszej parafii 47 (czterdzieścioro siedmioro) dzieci, do I Komunii św. przystąpiło 46 (czterdzieścioro sześcioro) dzieci, do sakramentu bierzmowania zostało przygotowanych 65 (sześćdziesiąt pięć) osób. Zawarto 11 sakramentalnych małżeństw, zmarło 81 (osiemdziesiąt jeden) osób, rozdano 18.1o0 Komunii św. 

    Były światła, ale i cienie. Miały miejsce wydarzenia godne uwagi i te, których się wstydzimy.

   Patrząc na odchodzący rok, czy mogę powiedzieć, że należę do osób, których ulubionym powiedzeniem były słowa:”Nie mam czasu!”. Czy rzeczywiście tak było?A może prawda jest taka, że to ja nie chciałem mieć czasu dla Pana Boga? W wyniku dokładnej obserwacji, zrobiono takie spostrzeżenie i obliczenie.  Człowiek, który przeżył 70 lat,  wypełnił czas życia następującymi zajęciami: sporą cześć czasu, bo aż 24 lata zabrał mu sen, 12 lat przeznaczył na pracę,  8 lat na rozrywkę, 7 lat na toaletę, 6 lat na posiłki, 5 lat na chodzenie i na naukę, 3 lata na czytanie. Natomiast czas poświęcony Bogu i duszy był tak krótki, że nie znalazł odbicia w statystyce…

   Jakim więc byłem chrześcijaninem, sąsiadem, Polakiem? Gdyby ktoś poszedł z nami do ludzi, z którymi żyjemy na co dzień, z którymi pracujemy, wśród których mieszkamy, i zapytał ”Proszę państwa, czy z tym człowiekiem da się żyć?” , co by usłyszał?

     Jest takie powiedzenie, że kto dziękuje, to dwa razy prosi!  I my umiejmy dziś podziękować Panu Bogu, za wszelkie dobro, które otrzymaliśmy od Niego. Umiejmy podziękować za życie, za zdrowie, za dar rozumu, za ochotę i zdolność do pracy, za powodzenie, za rodzinę, za przyjaciół. A też za łaski duchowe, które otrzymaliśmy w czasie modlitwy, w czasie Mszy Św., w sakramentach świętych, szczególnie w sakramencie pokuty, za odpuszczone grzechy.

Dziękujmy Bogu również za trudnie dni, za liczne utrapienia i cierpienia, rozmaite doświadczenia, które spotkały nas w 2023 roku. Wierzymy bowiem w Jezusa Chrystusa Ukrzyżowanego! Nie ma Pana Jezusa bez krzyża! Nie ma więc, nie może być człowieka wierzącego w Jezusa i idącego za Nim bez krzyża! Pamietajmy, że prawdziwy chrześcijanin potrafi powiedzieć: Ciebie, Boże wysławiamy… - w biedzie, w chorobie, niepowodzeniach życiowych, w cierpieniu, ale i w szczęściu i pomyślności. Do takich ludzi odnoszą się słowa św. Pawła: „dziękujcie zawsze za wszystko, w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa - Bogu Ojcu!”.

    Ważną rzeczą w parafii jest pomoc drugiemu w ramach akcji miłosierdzia. I tu należą się podziękowania naszej parafialnej Caritas i wszystkim, którzy w ciągu całego roku wspierali różne akcje i zbiórki. Bóg zapłać!

   Wszystkim organizacjom działającym przy naszej parafii dziękujemy i prosimy, dalej działajcie na większą chwałę Bożą i osobistego uświęcenia!

    Informowałem w ubiegłym roku, że Jan Paweł II po odnowieniu i zabezpieczeniu powróci na swoje miejsce. Niestety, nie udało się go odnowić. Zamówiony jest nowy postument Jana Pawła II. U nas ma być na Wielkanoc. 

    Po prawie 30 latach zauważono, że potrzeba dostosowania godzin nabożeństw do czasów współczesnych. Po konsultacjach i przemyśleniach proponujemy od pierwszej niedzieli lutego, a więc od od 4 lutego porządek nabożeństw w niedziele i święta o godz. 8.00, 10.00, 11.30, 13.00 i 18.00. W dni powszednie, bez zmian, a wiec o godz. 7.00 i 18.00. 

    Jeszcze raz, za wszystko co było dobrego w starym roku 2023,  Bogu niech będą dzięki!

„A Królowi wieków nieśmiertelnemu, niewidzialnemu Bogu samemu cześć i chwała na wieki wieków. Amen”